Fabryka Volvo

Za datę założenia Volvo uważa się dzień 14 kwietnia 1927 roku, kiedy to w Hisingen rozpoczęto produkcję pierwszego samochodu pod nazwą ÖV4 (zwany popularnie jako „Jacob”). W 1924 roku Assar Gabrielsson, kierownik sprzedaży SKF, i Gustav Larson, wykształcony inżynier KTH, postanowili rozpocząć budowę szwedzkiego samochodu. Zamierzali zbudować samochody, które mogłyby wytrzymać rygory wyboistych dróg i niskich temperatur w kraju. Pierwsza ciężarówka, „Seria 1”, zadebiutowała w styczniu 1928 roku, jako natychmiastowy sukces i przyciągnęła uwagę poza granicami kraju. W 1930 roku Volvo sprzedało 639 samochodów, a wkrótce potem rozpoczął się eksport samochodów ciężarowych do Europy; samochody stały się dobrze znane poza Szwecją dopiero po II wojnie światowej. AB Volvo zostało wprowadzone na Sztokholmską Giełdę Papierów Wartościowych w 1935 roku, a następnie SKF zdecydował się sprzedać swoje udziały w spółce. Pierwszy autobus, nazwany B1, został wprowadzony na rynek w 1934 roku, a silniki lotnicze zostały dodane do rosnącej gamy produktów na początku 1940 roku. Volvo było również odpowiedzialne za produkcję Stridsvagn m/42. W 1963 roku Volvo otworzyło zakład montażowy Volvo Halifax, pierwszy zakład montażowy w historii firmy poza Szwecją w Halifax w Nowej Szkocji w Kanadzie. W 1964 roku otwarto nowy zakład w Torslandii pod Göteborgiem. Na początku lat 70. otwarto Volvo Technical Center, gdzie przeprowadza się testy nowych pojazdów oraz systemów bezpieczeństwa. W 1973 roku firma przejęła 1/3 akcji DAF. W 1977 roku Volvo próbowało połączyć działalność z konkurencyjną szwedzką grupą motoryzacyjną Saab-Scania, ale ta ostatnia firma odrzuciła ją. W 1970 roku francuski producent Renault i Volvo rozpoczęły współpracę. W 1978 roku Volvo Car Corporation została wydzielona jako oddzielna spółka w ramach grupy Volvo, a Renault nabyło mniejszościowy pakiet akcji, zanim odsprzedało je w 1980 roku po restrukturyzacji. W 1990 roku Renault i Volvo pogłębiły współpracę, a obie firmy nawiązały współpracę w zakresie zakupów, badań i rozwoju oraz kontroli jakości, jednocześnie zwiększając swoją wzajemną własność. Renault pomagałoby Volvo w pojazdach klasy podstawowej i średniej, a w zamian Volvo dzieliłoby się technologią z Renault w wyższych segmentach. W 1993 roku ogłoszono fuzję Volvo-Renault z 1994 roku. Umowa została ledwo zaakceptowana we Francji, ale była przeciwna w Szwecji, a akcjonariusze Volvo i zarząd firmy głosowali przeciwko niej.Sojusz został oficjalnie rozwiązany w lutym 1994 roku, a Volvo sprzedało mniejszościowy pakiet renault w 1997 roku. W 1991 roku Volvo Group uczestniczyła we wspólnym przedsięwzięciu z japońskim producentem samochodów Mitsubishi Motors w dawnej fabryce DAF w Born w Holandii. Firma, oznaczona marką NedCar, rozpoczęła produkcję pierwszej generacji Mitsubishi Carisma wraz z Volvo S40/V40 w 1996 roku. W latach 1990. Volvo nawiązało również współpracę z amerykańskim producentem General Motors. W 1999 roku Unia Europejska zablokowała fuzję ze Scania AB. W listopadzie 1999 r. Volvo Group nabyła 5% udziałów w Mitsubishi Motors w ramach umowy partnerskiej dotyczącej samochodów ciężarowych i autobusów.  W 2001 r., po tym jak DaimlerChrysler kupił duży pakiet akcji Mitsubishi Motors, Volvo sprzedało swoje udziały temu pierwszemu. Od 1999 roku samochody osobowe produkowało przedsiębiorstwo Volvo Car Corporation należące do koncernu Ford Motor Company. Ford zakupił Volvo za 6,5 miliarda dolarów. Prawa do marki Volvo podzielone były po połowie (50/50) pomiędzy obu producentów: Volvo i Forda. Na skutek kryzysu gospodarczego w USA, Ford zmuszony był jednak w 2010 roku sprzedać przedsiębiorstwo i nowym właścicielem Volvo Car Corporation został chiński koncern Zhejiang Geely Holding Group Company Limited, produkujący także samochody pod swoją marką Geely. W dniu 28 marca 2010 roku przedsiębiorstwo zostało sprzedane koncernowi Geely za kwotę 1,8 mld dolarów. Wbrew obawom, nowy właściciel zachował dotychczasowy szwedzki wizerunek marki, wiążący się z jej prestiżem, jednocześnie dokonując dużych inwestycji i otwierając nowe fabryki w Chinach (Chengdu i Daqing) oraz w USA (Charleston). Na skutek wprowadzenia nowych modeli, które zyskały uznanie, Volvo zwiększyło w kolejnej dekadzie produkcję i swoje dochody, a zatrudnienie dwukrotnie wzrosło. W 2011 roku sprzedaż wyniosła 449 225 samochodów, a w 2019 roku po raz pierwszy przekroczyła 700 tysięcy (705 452).

Koncepcja założycieli spółki akcyjnej, którymi byli Gustaf Larson i Assar Gabrielsson, polegała na dostarczeniu na rynek samochodu dostosowanego do szwedzkich dróg i skandynawskiego klimatu, dlatego postawiono na wysoką jakość i niezawodność wyrobu własnej konstrukcji.

Obecnie Grupa Volvo posiada fabryki w 19 krajach i działa na ponad 180 rynkach na całym świecie.

Volvo Trademark Holding AB jest w równym stopniu własnością AB Volvo i Volvo Car Corporation. Główną działalnością firmy jest posiadanie, utrzymywanie, ochrona i zachowanie znaków towarowych Volvo (w tym Volvo, znaków urządzeń Volvo (ukośnik grilla i znak żelaza) Volvo Aero i Volvo Penta) w imieniu swoich właścicieli oraz udzielanie licencji na te prawa swoim właścicielom. Codzienna praca koncentruje się na utrzymaniu globalnego portfolio rejestracji znaków towarowych i wystarczającym rozszerzeniu zakresu zarejestrowanej ochrony znaków towarowych Volvo. Głównym przedmiotem działalności jest również przeciwdziałanie nieuprawnionej rejestracji i wykorzystywaniu (w tym podrabianiu) znaków towarowych identycznych lub podobnych do znaków towarowych Volvo na całym świecie.