VOLVO 240 GL

RYS HISTORYCZNY  : Samochód osobowy szwedzkiej marki Volvo Car Corporation wprowadzony na rynek w roku 1974. Był to samochód projektowany dla przeciętnego Szweda, spełniający wymagania tamtejszego rynku i klimatu. Produkowany do 14 maja 1993. Zbudowany na bazie modelu 140. Łącznie wyprodukowano 2 862 573 sztuk. Równolegle z wersją 240 produkowana była bardziej luksusowa wersja 260. Seria Volvo 240 i 260 została wprowadzona jesienią 1974 roku i początkowo była dostępna jako siedem wariantów serii 240 (242L, 242DL, 242GT, 244DL, 244GL, 245L i 245DL) oraz dwie odmiany serii 260 (264DL i 264GL).Od roku 1983 zrezygnowano z oznaczeń z ostatnią cyfrą oznaczającą liczbę drzwi, wprowadzono zunifikowane oznaczenie „240”.

OPIS  : VOLVO 240 GL

Volvo 240 przez wiele lat było ulubionym samochodem Szwedów. Cenili je także Amerykanie, uznali oni nawet ten model za najbezpieczniejsze auto na rynku. To prawdziwy twardziel, którego nie przeraża ciężka praca. Na wielu europejskich rynkach pojawiły się jej specjalne wersje. W Skandynawii, Szwajcarii i USA była to odmiana Classic, Polar w Holandii i we Włoszech (tu był również Super-Polar), a w Niemczech Family Edition dokładnie taki jak prezentowany model . Pod koniec produkcji próbowano jednocześnie zachować pewien dystans modelu 240 od rodzeństwa w postaci 740/760. Dlatego z oferty „240-ki” usunięto prestiżowe wersje turbo oraz 6-cylindrowe odmiany (265). Cięcia nastąpiły już podczas dużego liftingu w 1986 roku. Po tych oszczędnościach okazało się, że nagle fotele zaczęły się szybciej niszczyć, a plastikowe elementy potrafiły pękać. Jednak na koniec zastosowano jeszcze duży rabat i dzięki cenie poniżej 30 000 marek udało się sprzedać mnóstwo nowych samochodów. Pewne jest to, że o Volvo 240 nie trzeba się zbytnio martwić. Uparte jak stara szkapa, od 1974 roku rozpoczęło zagraniczną karierę jako szkolny bus oraz niewielka ciężarówka. Auto, którego nadwozie wykonano ze szwedzkiej stali, sprawiało wrażenie tak solidnego, iż wydawało się, że nic nikomu nie może się w nim stać. Docenili to Amerykanie i w 1991 roku, a zatem 17 lat po debiucie, uznali ten model za najbezpieczniejszy na rynku. Auto nie jest szczególnie ciche gdyż w trakcie jazdy autostradą na narożnikach kanciastej karoserii mocno słychać hałas wiatru owiewającego nadwozie. Komfort też nie należał do mocnych stron auta. Volvo 240 raczej nie resoruje zbyt subtelnie, a sztywna tylna oś sprawia, że nieobciążony samochód potrafi się bujać na wybojach. W przypadku tego modelu nie można też liczyć na szczególnie wysoką jakość wykończenia. Z drugiej strony wciąż jest mnóstwo samochodów, które przejechały już ponad 500 tys. km, a pomimo tego ich bezbarwny lakier nadal jest w nienagannym stanie. Powody do zadowolenia daje sposób obsługi urządzeń pokładowych. Wszystkie przełączniki mogą być używane w czasie skandynawskiej zimy także wtedy, gdy na rękach tkwią grube rękawice. W dodatku regulatory są tak intuicyjne, że instrukcję ich używania zrozumie każdy. Volvo serii 200 powstało jako głęboki lifting produkowanego od 1966 roku Volva 144. Zaprezentowany w 1974 roku model łączył w sobie elementy poprzednika z pomysłami zaczerpniętymi z prototypu VESC (Volvo Experimental Safety Car). Volvo 240 było np. pierwszym seryjnym autem wyposażonym w katalizator i sondę lambda. Niezależnie od wersji silnikowej Volvo serii 200 robi wrażenie auta ociężałego. To zapewne też wynik autosugestii, bo wsiadając do auta zbudowanego i wyglądającego jak czołg, tego właśnie podświadomie oczekujemy. Z miejsca kierowcy przez niską przednią szybę widać przede wszystkim monstrualnie długą maskę. Szyby są malutkie, ale i tak widoczność jest bez zarzutu. Widać każdy narożnik samochodu. To, co niektórych może rozczarować, to ilość miejsca we wnętrzu. Do wygodnej jazdy wystarczy, ale niektóre nowe kompakty oferują pasażerom znacznie więcej. Poza kabiną pasażerską konstruktorzy musieli wygospodarować wielkie strefy zgniotu. Mimo niemal 5 m długości auto jest oszałamiająco zwrotne – promień skrętu ma taki, jak Seicento! Nowa manualna skrzynia biegów pojawiła się również w 1984 roku, podczas gdy czterobiegowa automatyczna opcja była dostępna w modelu GL takim jak prezentowany na zdjęciach . Rzeczywiste wyposażenie i dostępność danego poziomu wyposażenia różniły się w zależności od rynku. Litery zwykle pojawiają się na pokrywie bagażnika lub tylnej klapie samochodu (z wyjątkiem MY1983) i pierwotnie reprezentowały następujące, chociaż do 1980 roku kody literowe oficjalnie straciły jakiekolwiek podstawowe znaczenie:

DL (de Luxe)
GL (Grand Luxe)
GLE (Grand Luxe Executive)
GLT (Grand Luxe Touring)
GT (Na przykład Volvo z 1979 roku GT serii 200 jest oznaczone jako 242 GT, co oznacza, że jest to samochód serii 240 z dwojgiem drzwi i sportową ozdobą).
Turbo (zastąpił ofertę GT w 1981 roku, z wersją GLT)