DANE TECHNICZNE : ZASTAVA 1500F

ROK PRODUKCJI : 1961-1979

SILNIK : R4 OHV

POJ. SILNIKA : 1481 CM3

MOC : 54 kW – 74 KM

PRĘDKOŚĆ MAX : 155 KM/H

PRZYŚPIESZENIE 0-100 KM/H : 19s

SKALA :  1:43

PRODUCENT  MODELU : DeAgostini

RYS HISTORYCZNY  : Zastava 1500 to licencyjny Fiat 1500 i był oferowany w wersjach sedan i kombi montowane przez jugosłowiańską Zastava. Jugosłowiański producent samochodów Zastava intensywnie współpracował z Fiatem i montował modele 1300 i 1500, oznaczając je odpowiednio jako Zastava 1300 i Zastava 1500. Zastava kontynuowała produkcję samodzielnie, gdy Fiat w 1967 roku zaprzestał produkcji tych modeli. W latach siedemdziesiątych dodano lepsze wyposażenie i modele o nazwach DeLuxe i 1300E. Produkcję zakończono w grudniu 1979 roku. Wyprodukowano około 200 tyś sztuk.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : ZASTAVA 1500F

1500 były konwencjonalnymi samochodami, z wzdłużnymi, zamontowanymi z przodu silnikami napędzającymi tylną oś za pośrednictwem czterobiegowej manualnej skrzyni biegów ze zmianą biegów w kolumnie. Innowacyjną cechą w tym czasie było zamontowanie hamulców tarczowych z przodu. 1500 L (od „Lunga” – włoski „długi”) pierwotnie miał ten sam silnik o mocy 72 KM (54 kW) co zwykły 1500, a w 1964 roku został ulepszony do 75 KM (56 kW) wraz z Fiatem 1500 C. Samochód otrzymał przydomek Tristać (trista oznacza 300 w języku serbskim. Elegancki Tristać był ulubionym ekskluzywnym samochodem Jugosławii. Prezentowany Model 1500 F (Familiare) miał już płytę podłogową następcy czyli z Fiata 124. Samochód pod względem rozwiązań układu napędowego stanowił pełną klasykę. Żadnych eksperymentów, ale, jak zwykle, diabeł siedzi w szczegółach i to one uczyniły z tego samochodu przebój sezonu i …..kilku następnych. Po pierwsze silnik – zaprojektowany przez jednego z najlepszych konstruktorów europejskich Aurelio Lamprediego – okazał się jednostką solidną i o bardzo dobrych parametrach. Podwozie nawiązywało swymi rozwiązaniami do poprzedniego modelu 1100/1200, ale trudno je nazwać kontynuacją poprzednika. Trzeba w tym miejscu podkreślić, że lata 50. i 60. były czasem najciekawszych poszukiwań projektantów nadwozi. Pomimo panującej mody na określone nadwozia nie sposób było pomylić Fiata (w tym przypadku licencyjną Zastavę ) z Peugeotem, Fordem, Skodą, Wartburgiem czy Austinem. Nie przejmowano się na ogół aerodynamiką i kryteriami optymalizacyjnymi, które dzisiaj powodują tak niesłychane podobieństwo samochodów do siebie. Dlatego też nie uda się wskazać samochodu zdecydowanie podobnego nadwoziowo do Zastavy 1300/1500 przed jej pojawieniem się jak i po tym czasie.