DANE TECHNICZNE : AMO F-15 AMBULANS

ROK PRODUKCJI : 1925-1931

SILNIK : R4

POJ. SILNIKA : 4396 CM3

MOC : 25,74 kW – 35 KM

PRĘDKOŚĆ MAX : 50 km/h

ŁADOWNOŚĆ : 1500 KG

SKALA :  1:43

PRODUCENT  MODELU : De Agostini ( Kolekcja Automobil na służbie nr 32 )

RYS HISTORYCZNY  lekki samochód ciężarowy produkowany przez firmę ZiŁ (wówczas AMO) w latach 1924-1931. Powstało 6285 egzemplarzy modelu. Samochód został zastąpiony przez AMO-2. Produkowana na licencji produkcja ciężarówki miała pierwotnie rozpocząć się wkrótce po rewolucji październikowej w 1917 roku. Ze względu na wydarzenia pierwszej wojny światowej AMO początkowo musiało ograniczyć się do montażu komponentów zakupionych od Fiata. Niezależna produkcja seryjna AMO-F-15, który był repliką Fiata F-15, rozpoczęła się dopiero w 1924 roku. W trakcie historii produkcji w pojeździe wprowadzono różne zmiany. W latach 1925-1926 zmienił się kształt chłodnicy, od 1927 roku pojawił się nowy kształt błotników i stały baldachim. W 1928 roku po raz pierwszy zainstalowano elektryczny system oświetleniowy i klakson; W 1930 roku kierownica została przesunięta w lewo.

OPIS  : AMO F-15 AMBULANS

Do napędu użyto silnika R4 o pojemności 4,4 l. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 4-biegową manualną skrzynię biegów. Samochód przygotowywano w wielu odmianach: dostawczej, opancerzonej, ambulans, wóz strażacki czy też 14-osobowy bus. AMO-F-15 był lekką ciężarówką opartą na włoskim Fiacie 15Ter. Często przyjmuje się, że ukończenie pierwszego egzemplarza AMO F-15 w dniu 1 listopada 1924 roku to dzień narodzin radzieckiego przemysłu motoryzacyjnego. Warto dodać, że pierwsze serie produkcyjne tej ciężarówki były wykonywane w duży stopniu ręcznie i dopiero z czasem postępował proces mechanizacji produkcji. Generalnie AMO F-15 cechował się bardzo prostą konstrukcją, ale był dzięki temu tani w produkcji. Przykładowo – niemal cała szoferka została wykonana z drewna i dopiero w 1928 r. dach prezentowany został w niej zastąpiony drewnianym. Samochód nie posiadał elektrycznego startera – zapłon odbywał się za pomocą korby. Wersja pojazdu w pogotowiu ratunkowym była dostępna od 1925 roku. Prezentowany model służy w jednostce Ratownictwa Medycznego (Скорая Медицинская Помощь – „Pomoc medyczna pogotowia ratunkowego”)to rodzaj pomocy medycznej udzielanej obywatelom w razie wypadku, chorób, urazów, zatruć i innych stanów wymagających pilnej interwencji medycznej.