ZIŁ 111

RYS HISTORYCZNY  : ZiŁ-111 był następcą modelu ZiS-110 jako luksusowej limuzyny dla najwyższych władz państwowych i partyjnych ZSRR. Pierwszy projekt nadwozia ZiŁa-111 z 1956 roku, o nazwie Moskwa (autorstwa Walentyna Rostkowa), nie został zaakceptowany. Nadwozie 111, w stylu „aerokosmicznym”, nawiązywało swoim wyglądem do amerykańskiej mody samochodowej połowy lat 50., będąc podobne zwłaszcza do modeli Packarda z lat 1955-1956. Seria przedprodukcyjna została wypuszczona w 1957 roku, a produkcja na niewielką skalę (średnio 12 na rok) ruszyła od listopada 1958 i trwała do grudnia 1962. W roku 1962 samochód przeszedł zmianę wyglądu nadwozia, zgodnie z ówczesną modą amerykańską. Łącznie w latach 1958-1967 zbudowano 112 samochodów ZiŁ-111 wszystkich modeli

OPIS  : ZiŁ-111

Autorem ostatecznego projektu karoserii był projektant zakładów GAZ Lew Jeriemiejew, który stworzył także podobną, lecz nieco mniejszą Czajkę. ZiŁ-111 był dostępny jako 4-drzwiowy sedan. Do napędu użyto nowo skonstruowanego silnika V8 o pojemności sześciu litrów konstrukcji ZiŁ. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 2-biegową automatyczną skrzynię biegów (wzorowaną na amerykańskiej transmisji PowerFlite Chryslera) ZiŁ-111 miał ściśle ekskluzywny charakter i dostępny był wyłącznie dla najwyższych władz radzieckich, nie niższej rangi, niż członków Politbiura KC KPZR. Samochody te otrzymywały także niektóre głowy zaprzyjaźnionych państw, m.in. kabriolety ZiŁ-111D zostały podarowane Erichowi Honeckerowi i Fidelowi Castro