DANE TECHNICZNE : ZiS 101A SPORT

ROK PRODUKCJI : 1939

SILNIK : R8

POJ. SILNIKA : 5766 CM3

MOC : 104 kW – 141 KM

PRĘDKOŚĆ MAX : 162 km/h

PRZYŚPIESZENIE 0-100 km/h : N/D

SKALA :  1:43

PRODUCENT  MODELU : AWTOPROM

RYS HISTORYCZNY : U podłoża powstania modelu ZiS-101 leżała próba skopiowania amerykańskiego samochodu luksusowego Buick 32-90 z 1932 roku, podjęta w tym samym roku przez zakłady Krasnyj Putiłowiec w Leningradzie. Próba ta jednak nie powiodła się z powodu wyboru zbyt zaawansowanej konstrukcji i małego doświadczenia zakładów, zajmujących się wcześniej produkcją traktorów. Na 1 maja 1933 roku zbudowano ręcznie sześć samochodów o oznaczeniu Ł-1 (Л-1), które zostały zaprezentowane w Moskwie, lecz były zawodne i nie nadawały się do produkcji. Dopracowanie Ł-1 powierzono moskiewskiemu zakładowi imienia Stalina (ZiS). Zakład ten otrzymał także jako wzór nowszy i prostszy model Buicka 57-90 z 1934 roku. 29 kwietnia 1936 roku przedseryjne ZiS-101 zademonstrowano na Kremlu Stalinowi, jako pierwszy samochód przedstawiony w ten sposób. Po zainstalowaniu nowych pras i uruchomieniu taśmy produkcyjnej, pierwszy seryjny samochód wyprodukowano 17 stycznia 1937 roku. ZiS-101 został zaprezentowany na salonie samochodowym w Paryżu . Ogólną wadą samochodu była zbyt wysoka masa i zbyt mała moc silnika, który nie zdołał osiągnąć zakładanej mocy 116 KM. Ulepszoną wersją, likwidującą część wad był ZiS-101A z 1940 roku, w którym zarazem nieco podniesiono moc silnika.

OPIS  : ZiS 101A SPORT

W 1939 roku zbudowano dwumiejscową wersję sportową zaprojektowaną przez Walentina Nikołajewicza Rostkowa o nazwie 101-Sport. Był to dwudrzwiowy roadster o dwóch miejscach siedzących. Silnik był taki sam jak w 101-A, ale zwiększony do 141 KM (104 kW) i prędkość maksymalną 162 km / h  (chociaż artykuł w „Prawdzie” twierdził, że 170-180 km / h). Nie został jednak wykonany w więcej niż jednym lub dwóch egzemplarzach. Podwozie ZIS-101 było potężną ramą ze środkową częścią w kształcie litery X. Przewód wydechowy ośmiocylindrowego silnika rzędowego znajduje się po lewej stronie, akumulator – po prawej stronie, pod przednim siedzeniem pasażera. Radziecka limuzyna jest skompilowana z amerykańskich rozwiązań projektowych i inżynieryjnych, ale nie jest kompletną kopią pojedynczego modelu.